A është një përshtypje e thjeshtë që na bën më budalla se paraardhësit tanë apo një e vërtetë çarmatosëse e evolucionit?
Advertisements
Teoria është sa e thjeshtë aq edhe çarmatosëse: në shoqërinë e sotme, nuk kemi më nevojë për inteligjencë për të mbijetuar – e cila pra po shuhet. Kjo konfirmohet nga një studim mbi përbërjen gjenetike njerëzore të kryer në Universitetin Stanford dhe botuar në revistën shkencore Trends in Genetics.
Gerald Crabtree, i cili zhvilloi studimin mbi ndryshimet që kanë ndodhur, për qindra mijëra vjet, në trashëgiminë gjenetike dhe aftësitë intelektuale të njerëzimit, ka arritur në përfundimin se marrëzia, në nivelin evolucionar, është fati ynë i pashmangshëm. Ditët tona më të mira kanë mbaruar: ne ishim më të gjallë dhe të vëmendshëm kur jetonim duke gjuajtur në Paleolitik dhe natyra gjithmonë na kërkonte të ishim në gatishmëri.
Advertisements
IDIOKRACI Prandaj do t’i afroheshim asaj që profetizoi komikisht nga filmi Idiokracia (2006): një shoqëri e bazuar në marrëzi, në të cilën gjenet më të mira zhduken nga ADN-ja dhe nga shoqëria, për t’i lënë vend atyre më “të zakonshmet”. Përparimi shkencor dhe teknologjik do të vazhdojë, por me një ritëm më të ngadaltë sesa mund të kishim mbështetur nëse do të ishim akoma të talentuar me gjenet e paraardhësve tanë.
Sidoqoftë, pika më e lartë e inteligjencës njerëzore nuk do të ishte arritur në Paleolitik. Sipas Crabtree, i cili ka rindërtuar mutacionet e mundshme të përbërjes sonë gjenetike përmes epokave të ndryshme, varfërimi i aftësive intelektuale do të kishte filluar vetëm 3,000 vjet më parë: ne arritëm majat në epokën e Greqisë klasike dhe pastaj morëm një rënie të ngadaltë, por të paepur pjerrësia.Unë jam i gatshëm të vë bast,” shkroi studiuesi, “që nëse një qytetar mesatar i Athinës nga viti 1000 para Krishtit do të shfaqej mes nesh, ai do të konsiderohej mendja më e ndritshme dhe më e gjallë midis miqve dhe kolegëve tanë. Do të habiteshim nga kujtesa e tij, nga shtrirja e ideve të tij, nga vizioni i tij i qartë për të gjitha çështjet e rëndësishme. Ai gjithashtu do të ishte ndoshta personi më i ekuilibruar midis të njohurve tanë. Unë mund të them të njëjtën gjë për çdo banor të Afrikës, Azisë, Indisë ose Amerikës të së njëjtës epokë “. Kjo nuk është një çështje historike apo kulturore. Për Crabtree, tronditja progresive që, në ekuilibër, do të na kishte shoqëruar për 120 breza, ka të bëjë me të gjithë speciet njerëzore: mjafton që përzgjedhja natyrore të bëhet më pak e rëndë, dhe këtu cilësia e trurit tonë përkeqësohet. Dhe jo vetëm kaq: brishtësia jonë mendore do të varet gjithashtu nga fakti që, krahasuar me 3,000 vjet më parë, truri ynë duhet të ruajë shumë më shumë njohuri – sot të paktën ne duhet të jemi në gjendje të lexojmë, të shkruajmë, të përdorim një kompjuter, të ngasim një makinë, mashtroj mjetet. publiku i një qyteti …
Kjo përfshin aktivitetin e një numri shumë më të lartë të neuroneve sesa kërkohet nga profesionet njerëzore të disa mijëvjeçarëve më parë: secili prej këtyre funksioneve përfshin gjen të shumtë rregullator dhe na ekspozon ndaj një rreziku eksponencialisht më të madh të mutacioneve gjenetike, secila prej të cilave mund ta bëjë intelektin tonë më të dobët .
A duhet të shqetësohemi? Duke marrë parasysh që nuk mund të bëhet shumë “kundër” evolucionit, mbase jo. Dhe, në çdo rast, shumë studiues nuk pajtohen me konkluzionet e Crabtree, gjithashtu sepse vetë gjenetisti nuk ofron të dhëna të besueshme që vërtetojnë marrëzinë më të madhe të njeriut bashkëkohor. Ndoshta ajo që lexoni dhe shihni në gazeta dhe TV mund të jetë e mjaftueshme, por shkenca ka nevojë për prova të pakundërshtueshme …
Bashkohuni edhe në grup, mund të ndani në çdo kohë denoncimet dhe çdo ankesë me të gjithë ndjekësit e tjerë!